DÜŞLER KURDURURSUN KÖYÜM
Cana can katar köye yaklaştıkça
Düşler kurdurursun insana köyüm
Yaşlı genci çocuğuna baktıkça
Düşler kurdurursun insana köyüm
Siyah valiz, sarı renkte bavullar
Uğurlar gurbete seni davullar
Çaldılar, kırdılar, ömrü, zalimler
Düşler kurdurursun insana köyüm
Yazlak yaylasında piknikler etmek
Büyük bir özlemle köyüme gitmek
Pınarın başında mangallar yakmak
Düşler kurdurursun insana köyüm
Erciyes, uzaktan, baksan görünür
Güzel değelere elbet ölünür
Hasreti çekene, hasret bilinir
Düşler kurdurursun insana köyüm
Kavgasız köy olmaz elbet dostlarım
Bizim köye doğru gider yollarım
Kır çiçeği sara çifte kollarım
Düşler kurdurursun insana köyüm
Düşler kurdurursun insana köyüm
Çocukluk hayali, güzel süslüdür
Köyümün insanı, güler yüzlüdür
Zengini oldukça dolu gözlüdür
Düşler kurdurursun insana köyüm
Horozu kovalar, tavuğu köyde
Koyunlar kuzular saz dinler Ney’de
Insan zevk almalı her türlü şeyde
Düşler kurdurursun insana köyüm
Sağ salim görsek bir köydekileri
Bir bir göçer oldu gör sevdikleri
Bundan görmek ister gönül sizleri
Düşler kurdursun insana köyüm
Kimi habersizce, yaşar gurbette
Uzak kalan özlem duyar elbette
Bağından toplanan üzüm sepette
Düşler kurdursun insana köyüm
Der Yusuf'um köy bir başka güzeldir
Gurbette ki insan bundan özeldir
Hatıra resimler gözümde seldir
Düşler kurdurursun insana köyüm
Yusuf Ter 29.03.2011
Saat 01:57 İsviçre